کتاب دوبیتی های باباطاهر انتشارات کومه

باباطاهر همدانی، پیری وارسته و درویشی فروتن بود. نام اصلی او طاهر است اما به دلیل سیر کامل در طریقت، زهد و عشق به حقیقت و شیدایی‌اش به او لقب باباطاهر داده بودند. به علاوه به وی باباطاهر عریان نیز می‌گفتند که دلیل آن هم بی‌توجهی به علایق دنیوی و زهد اوست. این شاعر و دوبیتی‌سرای بزرگ، عشق به معبود را با خلوت دل در هم آمیخته و در کنج عزلت و به دور از هر گونه های و هوی این جهان فانی، دل به حقیقت بسته بود. زادروز او به طور مشخصی در دسترس نیست اما وی در اواخر قرن چهارم و اواسط قرن پنجم هجری قمری و معاصر طغرل بیگ سلجوقی دیده به جهان گشوده است. این عالم و عارف ربانی، مافوق تصورات مادی و همچنین قیل و قال‌های عادی سیر می‌کرد و در فراسوی این زمین بود. باباطاهر بیشتر عمر خود را در سفر سپری می‌نمود و همواره به دنبال کسب کمالات بود.شهرت او باباطاهر بوده است. کلمه بابا در ابتدای نامش عنوان طریقتی او محسوب می‌شود و در زبان فارسی به معنی ریش سفید، پدر و بزرگ است. در زبان لری به باباطاهر باوطاهر می‌گویند؛ باو، بو و باوه در زبان لری نیز به همان معنی پدر است.انتشارات کومه اقدام به چاپ این اثر ارزشمند نموده است