کتاب داستان جاوید اثر اسماعیل فصیح

رمان «داستان جاوید» نوشته‌ی «اسماعیل فصیح» داستان‌نویس و مترجم معاصر است. این اثر به روایت واقعی زندگی پسری زرتشتی در اواخر دوره‌ی قاجار می‌پردازد. جاوید، نوجوانی است که پس از عزیمت خانواده‌اش از شهر یزد به سمت تهران برای کار پدر و غیبت چندماهه‌ی آن‌ها، تصمیم می‌گیرد برای جست‌وجو به همراه عموی خود به تهران بیاید و این آغاز ماجراهای تاسف‌انگیز جاوید در تهران است. در بخشی از داستان می‌خوانیم: «پس از نیایش آمد کنار عموی پیرش دراز کشید. انگار سبک‌تر شده بود. دلش شاد و آسوده‌تر بود و به آینده‌ی روشن امیدوار بود. می‌دانست در تهران پدر و مادرش را پیدا می‌کند، چم‌وچونش را هنوز نمی‌دانست. فقط می‌دانست که آن‌ها را پیدا می‌کند. فکر می‌کرد لابد یکی‌شان بیمار شده است - شاید خواهر کوچولویش ناخوش است. نشانی خانه‌ای را که پدرش در تهران به آنجا رفته بود، و هر سال می‌رفت، از پدرش شنیده بود. فیروزآقا محصول خشکبار خود و سایر چیزها را به تهران به خانه‌ی یکی از شاهزادگان دربار قاجار می‌برد و می‌فروخت. شازده کمال‌الدین ملک‌آرا، که خانه و باغ‌هایش در تهران نزدیک بازار در محله‌ی وزیر دفتر بود. پسرک می‌دانست که آن‌جا را پیدا می‌کند. دلش محکم بود، و امیدش به پروردگار. ماه و ستارگان روشن در آسمان آبی پاک می‌درخشیدند.» اسماعیل فصیح (۱۳۸۸-۱۳۱۳) نویسنده و مترجم معاصر، تحصیلات دانشگاهی خود را در آمریکا گذراند و پس از آن به ایران بازگشت. رمان‌های «شراب خام»، «داستان جاوید»، «ثریا در اغما» و «درد سیاوش» از مهم‌ترین آثار او به‌شمار می‌‌آیند. کتاب حاضر را نشر «البرز» منتشر کرده و در اختیار مخاطبان قرار داده است.