کتاب آدمی نو و جهانی دیگر اثر ذبیح اله عصاردلویی انتشارات سخنوران

امواج بلند می‌شوند، فرود می‌آیند و پیش می‌روند. ناآرامی و افت و خیز امواج، پیامی مداوم است و پایانی ندارد! پایان امواج، پایان آب است، پایان دریاست! این تصویر، یادآور این نکته است که ما در همه‌ی زمینه‌ها، در آرامش و سکوت به هدف‌های تعیین شده می‌رسیم، نه با هیاهو و غوغا، داد و قال، جار و جنجال‌های بی‌ثمر و خلل‌پذیر و بیهوده. افکار منفي هیچ کمکی به ما نمی‌کند، بلکه باید ذهن خود را بر روی تندرستی، جوانی و شادی ابدی متمرکز کرده و سوار بر بال‌های اندیشه، پرواز به سمت قله را آغاز کنیم. بدون تردید در این وضعیت، با نفوذ به فراسوی ذهن پرهیبت و غبارآلود، ولی خوش‌نقش، مفهوم شورانگیز «مهربانی و نه هیچ چیز دیگر» را به آغوش خواهیم کشید و بر توقف «زمان-فضا» پای خواهیم فشرد. هی، با تواَم، صدایم را می‌شنوی؟ به هر سمت و سویی که می‌خواهی برو؛ اما از هر سو که آغاز می‌کنی، آن را سیاحتی به درون خویش بدان، زیرا ما با دستیابی به خویشتن خویش، سرانجام به آنچه می‌خواهیم دست خواهیم یافت.