کتاب «رباعیات ابوسعید ابوالخیر، خیام، بابا طاهر» با مقدمه و تصحیح «جهانگیر منصور» نوشته شده است. در این مورد آمده است: «باباطاهر یا باباطاهر عریان،عارف، شاعر ایرانیتبار و دوبیتی سرای اواخر سده چهارم و اواسط سده پنجم هجری (سده 11م) ایران و در دوران طغرل بیک سلجوقی بودهاست. بابا لقبی بوده که به پیروان وارسته میدادهاند و عریان به دلیل بریدن وی از تعلقات دنیوی بودهاست. باباطاهر عریان همدانی بوده و مسلک درویشی و فروتنی او که شیوهی عارفان است سبب شد تا وی گوشهگیر گشته و گمنام زیسته و تفصیلی از زندگانی خود باقی نگذارد. آرامگاه باباطاهر در شمال شهر همدان و در میدانی به نام وی قرار دارد. این آرامگاه در سال 1344 ساخته شده و در سال 1383 بازسازی شدهاست.» این کتاب را نشر «ناهید» چاپ کرده و در اختیار خوانندگان قرار داده است.