صدای هارمونیکا، آمیخته با تنهایی است. صدایی که برای درد و دل، از نتها به جای کلمات و از ملودیها به جای جملات استفاده میکند. شاید به همین دلیل است که بردگان سیاهپوست آمریکایی برای ساختن ملودیهای بلوز بیش از هر سازی از هارمونیکا استفاده میکردند. البته، محل تولد این ساز در آلمان، خاستگاه موسیقیدانانی چون بتهون و واگنر است. در دههی 1820، «کریستین بوشمانِ» کم سن و سال این ساز را ابداع کرد. در سال 1857، اولین کارخانهی تولید این ساز توسط «ماتیاس هونر» پایهگذاری و در پس آن هارمونیکا در آلمان بهخوبی شناخته شد. آلمانهایی که به بریتانیا مهاجرت میکردند هارمونیکا را با خود به آنجا بردند و فرهنگ موسیقی آمریکایی-آفریقایی هم از همین طریق با این ساز آشنا شد.
سازدهنی «دیاتونیک» همانطور که از ناماش برمیآید، در گام دیاتونیک کوک میشود. بنابراین برای صدا شناسی و شروع به نوازندگی، مناسب بهنظر میرسد.