آسمانی نشان، آسمانی بمان

آسمانی نشان! آسمانی بمان! زن، خانه داری یا اشتغال محسن عباسی ولدی گِلت را که می‌سرشت، روی پیشانی‌ات: نوشت تو انعکاس مهربانی من باش روی زمین. زنت آفرید تا دنیا از لطافت، خالی نباشد. مایه آرامش مَردت کرد تا او، هر اندازه قوی محتاج تو بماند. پایه‌های خانواده را روی دل سرشار از محبتت بنیان کرد تا محبوب ترینش را به مهربانترینش سپرده باشد. دامنت را محل عروج انسان کرد تا هر کس که به آسمان رسید، خودش را مدیون تو بداند. بهشت را گذاشت زیر پای تو، تا قدم به هر خانه‌ای گذاشتی، بوی بهشت بگیرد. ای نمایش رحمت خدا روی زمین! به هوش باش که مردواره کردن، تو خلاصهٔ نقشه‌ای است که قبیله شیطان برایت کشیده‌اند. زن باش تا همیشه محبوب بمانی، هم محبوب خدا و هم محبوب خلق خدا. تو اهل آسمانی. پس تو ای آسمانی نشان! آسمانی بمان.