زیاد پیش می آید خودمان را در حالی پیدا کنیم که مانند پسر بچه کتاب و سگش هراسان و با عجله به دنبال جریان های زندگی می دویم. انگار چیزی در درونمان ما را به سریعتر رفتن وا میدارد. در این لحظات کمی مکث و چند نفس عمیق دنیا روی دیگرش را نشان ما می دهد. آهسته زندگی کردن برای همه ما فرصتی مغتنم برای لذت بردن از زندگی و جزئیات شگفت انگیزش است.