کتاب پیمان سحرگاهی اثر رومن گاری

کتاب «پیمان سحرگاهی» نوشته‌ی «رومن گاری» است که به کوشش «کیومرث پارسای» به فارسی برگردانده شده است. در توضیح پشت جلد اثر آمده است: «کتاب پیمان سحرگاهی، درحقیقت زندگی‌نامه رومن گاری به قلم خودش از دوران کودکی تا پایان جنگ جهانی دوم است. این کتاب به صورت مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه، اما پیوسته نوشته شده که محوریت زیادی بر روی رابطه پر مهر و عاشقانه نویسنده با مادرش دارد. "رومن کاسو" که بعدها اسم مستعار "رومن گاری" را برای خود انتخاب کرد، نویسنده‌ای است توانا که در هشتم ماه مه ۱۹۱۴ در شهر ویلنوس از مادری اهل لیتوانی و پدری روسی به دنیا آمد. او در طول زندگی پربار ادبی‌اش ۲۱ رمان با نام حقیقی، یک رمان با نام مستعار "فوسکو سینی بالدی" و چهار رمان با نام مستعار "امیل آژار" نوشت و تنها نویسنده‌ای است که دو بار موفق به دریافت جایزه ادبی گنکور شده است.» در بخشی از این اثر می‌خوانیم: «مادرم را در آستانه ورودی سالن غذاخوری، با عصایی در دست و سیگار گلواز بر لب، دیدم که از تاکسی پیاده شد. سربازان نگاهی تمسخرآمیز داشتند. مادرم با اشتیاق آغوش گشود و منتظر ماند که پسرش به پیروی از سنت‌های دیرین، به سمت او بدود. بدون این‌که فکری در ذهن داشته باشم، شانه‌ها را کمی چرخاندم. کلاه تا روی چشم‌هایم پایین آمده و دست‌هایم داخل جیب‌های کت چرمی ویژه سربازان جوان نیروی هوایی بود. از هجوم غیرقابل پذیرش مادر در آن مکان مردانه، مضطرب و نگران بودم. در آن‌جا به دلیل سخت‌گیری، صداقت و خالکوبی‌های زیاد، شهرت فراوانی داشتم. مادر را با ظاهری سرد بوسیدم و کوشیدم او را با خود به پشت تاکسی ببرم...» این کتاب را انتشارات «جامی» منتشر کرده و در اختیار مخاطبان قرار داده است.