تحقیقی درباره علم «درایة الحدیث» و اصطلاحات حدیثی و اصول حاکم بر آن است. در این اثر قواعد کلی مربوط به حدیث و اقسام آن و طرق شناخت احادیث ضعیف از قوی بررسی گردیده است. در ابتدا به پیشینهای از علم درایه و اصطلاحات رایج در این علم پرداخته شده و تعریفی از آن و موضوع و مسایل مطرح در آن ارایه گردیده است. سپس اقسام خبر مانند خبر متواتر و خبر واحد محفوف به قراین مطرح شده و اقسام تواتر اعم از تواتر لفظی و معنوی و تواتر تفصیلی و اجمالی، خبر مستفیض غریز و غریب نیز تعریف شده و نمونههایی از اقسام خبر بیان گردیده است. در ادامه اصول حدیث مطرح شده و علت وضع اصطلاحات ویژه حدیث و تبیین این اصطلاحات توسط فقها و محدثان بزرگ بررسی گردیده است. اوصاف مشترک در بین اقسام حدیث و اوصاف اختصاصی احادیث ضعیف از مباحث بعدی کتاب است. نویسنده اسلام، عقل، بلوغ، ایمان، عدالت و قدرت بر ضبط را از شرایط اصلی قبول روایت از راوی عنوان کرده و الفاظ مربوط به جرح و تعدیل احادیث و همچنین راه تشخیص امامی و غیر امامی بودن راوی را بیان میکند. معرفی فرقههای مختلف شیعه و اهلسنت و کیفیت تحمل حدیث و راههای انتقال آن از مباحث پایانی کتاب است.