ادب الهی 4 (کتاب چهارم حیا موهبتی الهی) - حاج آقا مجتبی تهرانی

شاید کسی نباشد که واژۀ حیا را نشنیده و در محاورات روزمره از آن بهره نبرده باشد. ما حیا را یک ویژگی اخلاقی می‌دانیم. سؤالی که مطرح می‌شود، این است که چرا این ویژگی اخلاقی در مباحث تربیتی مطرح شده است؟ حضرت آیت‌الله العظمی‌حاج‌آقا مجتبی تهرانی (رحمهالله علیه) حیا را به عنوان زیربنای تربیت و به نام یک موهبت الهی معرفی کرده و به صورت مجزّا این امر حیاتی در تربیت را مورد بحث قرار داده اند. خواندن این مباحث نگاه ما را نسبت به حیا تغییر می دهد و شاید بتوانیم به عمق مفهوم حیا که گمشدۀ جامعه امروز است دست بیابیم. ابتدا این مباحث با رویکرد اخلاقی در سال 1365 و سپس با رویکرد تربیتی در سال 1390 مطرح شده است.