- این کتاب چاپی از مجموعه پژوهشهای جهان باستان 2 است.
نویسنده
شائول شاکد
دین غالب مردم ایران در عصر ساسانی دین زردشتی بوده، اما چنان نبوده که یک صورت واحد از این دین وجود داشته باشد، نحلههای و فرقههای مختلف با مومنان به ادیان دیگر، چون مانویت و مسیحیت، در کنار هم زیستهاند و ناگزیر به تعاطی عقاید و گاه به جدالهای مذهبی میپرداختهاند. موضوع این کتاب بررسی این اختلاف و تنوع در عقاید از لابهلای متون و اسناد است.